5 moich mocnych stron z testu Gallupa:
Kiedy zaczynamy? To pytanie stale powraca w twoim życiu. Rwiesz się do działania. Możesz nawet przyznać, że analizowanie bywa użyteczne albo, że dyskusje i debaty mogą rzucić nowe światło, jednak w głębi duszy jesteś przekonany/a, że tylko działanie się liczy. Tylko dzięki działaniu projekty stają się rzeczywistością. Gdy decyzja zostanie już podjęta, nie potrafisz nie działać. Inni mogą się obawiać, że „są jeszcze ciągle rzeczy, których nie wiemy”, ale ciebie to nie zniechęca. Jeśli została podjęta decyzja o tym, żeby przedostać się na drugą stronę miasta, wiesz, że najszybsza droga to jazda od jednych czerwonych świateł do drugich. Nie będziesz siedzieć i czekać, aż wszystkie światła zmienią się na zielone. Z twojego punktu widzenia działanie i myślenie nie wykluczają się. Tak naprawdę uważasz, że działanie jest najlepszym sposobem uczenia się. Podejmujesz decyzje, działasz, obserwujesz rezultaty i dzięki temu uczysz się. Taka nauka prowadzi do podejmowania coraz to nowych działań. Jak można się rozwijać w sytuacji, gdy nie ma nic, na co mógłbyś/mogłabyś reagować? Twoim zdaniem nie można. Nieustannie musisz działać i podejmować kolejne kroki. W jaki inny sposób mógłbyś/mogłabyś zachować świeży i aktywny umysł? W rezultacie wiesz, że będziesz oceniany/a nie przez pryzmat tego, co mówisz i myślisz, ale przez pryzmat tego, co zrobiłeś/aś. Ty się jednak tego nie obawiasz. Perspektywa bycia ocenionym/ą w taki sposób podoba ci się.
Wiara w Siebie jest podobna do pewności siebie. W najgłębszym zakątku swojej duszy nosisz wiarę w swoje umiejętności. Wiesz, że sprostasz podjętemu ryzyku lub wyzwaniu. Wiesz, że potrafisz żądać tego, co ci się należy, że potrafisz być skuteczny/a. Ale Wiara w Siebie to coś więcej niż pewność siebie. Obdarzony/a cechą Wiary w Siebie nie tylko masz pewność, co do swoich zdolności. Masz także pewność, że potrafisz oceniać. Patrząc na świat zdajesz sobie sprawę, że twoja perspektywa jest jedyna w swoim rodzaju. A ponieważ nikt nie widzi dokładnie tego samego, co ty, nikt nie może podejmować za ciebie decyzji ani mówić ci, co masz myśleć. Inni mogą udzielać wskazówek, sugerować, ale to ty jesteś panem swojego życia. Tylko ty masz prawo wyciągać swoje wnioski, podejmować własne decyzje, działać. Taka władza – ostateczna odpowiedzialność za kierowanie swoim życiem – nie tylko cię nie przeraża, ale odczuwasz ją jako coś bardzo naturalnego. Bez względu na okoliczności zawsze wiesz, co jest najwłaściwszą rzeczą do zrobienia. Nie musi być to najlepsze dla wszystkich. Ale wiesz, że w twoim przypadku i danej sytuacji jest to właściwe dla ciebie. Twoja Wiara w Siebie może się przejawiać w sposób bardziej lub mniej widoczny, w zależności od innych twoich silnych cech, niemniej jednak jest ona czymś trwałym i mocnym. Niczym kil statku wychodzi cało ze sztormów i pozwala ci utrzymać właściwy kurs.
Potrzeba trwałych relacji z ludźmi określa twoje podejście do znajomości i przyjaźni. Krótko mówiąc, cecha ta sprawia, że ciągnie cię raczej w stronę tych, których już znasz. Niekoniecznie stronisz od nowych znajomości – możesz mieć inne silne cechy, które powodują, że cieszysz się sytuacją, w której obcy stają się twoimi znajomymi – ale ogromną przyjemność i siłę czerpiesz z przebywania w pobliżu twoich serdecznych przyjaciół. Nie krępuje cię emocjonalna zażyłość. Gdy już zostanie nawiązana jakaś znajomość, świadomie zachęcasz do jej pogłębiania. Chcesz, żeby twoi przyjaciele dobrze cię poznali i ty chcesz dobrze ich znać. Chcesz rozumieć ich uczucia, cele, obawy, marzenia, chcesz także, żeby oni rozumieli twoje. Zdajesz sobie sprawę z tego, że taki rodzaj stosunków międzyludzkich wiąże się z pewnym ryzykiem – możesz dać się zdominować – ale jesteś gotowy/a je podjąć. Dla ciebie przyjaźń ma wartość tylko wtedy, jeżeli jest autentyczna. Jedynym sposobem, żeby się o tym przekonać jest zaufać drugiej osobie. Im więcej macie wspólnego, tym więcej razem ryzykujecie. Im więcej razem ryzykujecie, tym więcej możliwości wykazania, że wasza troska jest autentyczna. To są twoje kroki w stronę prawdziwej przyjaźni i chętnie je podejmujesz.
Uwielbiasz się uczyć. Przedmiot, który interesuje cię najbardziej będzie zarówno zależeć od tego, jakie inne cechy cię wyróżniają, jak i od twoich doświadczeń. Niezależnie od przedmiotu swoich zainteresowań, zawsze będzie pociągał cię proces uczenia się. To właśnie sam proces, bardziej niż treść czy rezultat, najbardziej cię ekscytuje. Wytrwałe i rozważne zmierzanie drogą prowadzącą od ignorancji do kompetencji dodaje ci energii. Dreszcz emocji towarzyszący poznawaniu pierwszych faktów, początkowym próbom odtwarzania czy zastosowania tego, czego się właśnie nauczyłeś/aś, rosnąca śmiałość w wykonywaniu opanowanych już umiejętności, to wszystko bardzo cię pociąga. Ten entuzjazm prowadzi cię do angażowania się w uczenie się (lekcje jogi, gry na pianinie itp.), bądź też uczestnictwa w kursach dokształcających dla dorosłych. Cecha ta pozwala ci zabłysnąć w dynamicznie zmieniającym się środowisku pracy, gdzie zostaniesz poproszony/a o wzięcie na siebie zleceń krótkoterminowych i kiedy oczekuje się od ciebie, że w krótkim czasie zdobędziesz konieczną wiedzę czy umiejętności w zakresie nowych, nieznanych ci dziedzin, by zaraz potem przejść do następnego projektu. Ta cecha Uczenia się niekoniecznie musi oznaczać, że usiłujesz zostać ekspertem w jakiejś dziedzinie, ani tego, że za wszelką cenę chcesz zyskać szacunek, jaki towarzyszy profesjonalistom czy posiadaczom naukowego tytułu. Wynik procesu uczenia się jest mniej ważny niż samo w nim uczestnictwo.
Cecha Stratega daje ci orientację pośród bezładu i pozwala odnajdywać właściwą drogę. Tego nie można się nauczyć. Jest to specyficzny sposób myślenia, charakterystyczne podejście do świata jako całości, perspektywa, która pozwala ci dostrzec schemat tam, gdzie inni widzą tylko gmatwaninę. Będąc świadomym/świadomą tych schematów, przeglądasz w głowie alternatywne wersje wydarzeń, zawsze zadając pytania: „A co, gdyby się stało tak… , a gdyby stało się inaczej?” To stale powracające pytanie pozwala ci dostrzec, co kryje się za zakrętem. Potrafisz wówczas odpowiednio ocenić potencjalne przeszkody. Kierowany/a wizją tego, dokąd każda z dróg prowadzi, zaczynasz wybierać. Odrzucasz te drogi, które wiodą donikąd. Odrzucasz te, które na końcu stawiają opór. Odrzucasz wreszcie te, które prowadzą do chaosu wynikającego z zamieszania. Wybierasz i selekcjonujesz, dopóki nie znajdziesz się na wybranej przez siebie drodze – twojej strategii. Mając plan działania ruszasz do ataku. Twoja cecha Stratega sprawia, że zadajesz pytanie „Co będzie jeśli…?” Wybierz. Atakuj.